Drie minuten adempauze

En zo was ik alweer een paar weken verder in mijn leventje. Vreemd je dit te doen beseffen, doordat je een tijdje niets geschreven hebt.

In deze weken ben ik begonnen met de Mindfullnesstraining, wat heerlijk maar moeilijk om tijd in te ruimen voor.. ja, voor wat eigenlijk? Voor een hapje lucht, een beetje aandacht..

En wel drie keer drie minuten adempauze per dag. Ik vind het heerlijk. Even zitten.. denken, wat voel en denk ik? Concentreren op je ademhaling en vervolgens door je hele lichaam ademen!

Ik adem, ik concentreer, ik ontspan en beleef. Want, volgens mij beleef je dingen intenser als je stilstaat bij het moment.

Dus, ik neem in grote ademteugen de mooie momenten in mij op. Opstaan met een rode zon door mijn raam, ontbijten zoals ik het wil, reizen met en fijn muziekje, schaatsen met een stralende glimlach.

Oprecht leven, focus op oneindig en op positief. Positief oneindig dus als het ware..

Nu zijn we aangekomen bij het onderdeel 'neem negatieve gedachten waar'. Dit is lastig zeg, iets wat je eigenlijk niet wilt, mag je toch gaan doen nu. Een uitdaging, die ik voorzichtig aanneem. Want hé, I'm fine right know. Gedachten zijn gasten in je herberg, jij bent niet de gasten.

Laat ze binnen, ontvang ze met open armen ('kom maar chagarijnige dame', 'klagerige meneer, maak het u gemakkelijk', 'verdrietig meisje, ook jij bent welkom') en zie, ze vertrekken na hun korte verblijf net zo gemakkelijk als dat ze gekomen zijn.